کد مطلب:102432 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:280
[صفحه 203] الاوثان الی عبادته و من طاعه الشیطان الی طاعته، بقرآن قدبینه و احكمه، لیعلم العباد ربهم اذجهلوه و لیقروا به بعد اذ جحدوه و لیثبتوه بعد اذ انكروه.»[1]. پس خدا محمد (ص) را بر پایه ی حق برانگیخت، برای اینكه بندگانش را از پرستش بتها بیرون كشاند و به پرستش او درآورد و از فرمانبرداری شیطان رها ساخته به فرمان او وادارد، بوسیله ی قرآنی كه قوانین و راهنماییهایش بسیار روشن و استوار است، بدان هدف كه بندگان پروردگارشان را بشناسند و بدانند در هنگامی كه نسبت بدو راه نادانی در پیش گرفته اند و بدان اقرار كنند از آن پس كه او را نادیده گرفته اند و به اثبات وجودش بپردازند در آن زمان كه به انكارش نشسته بودند. پیامبر گرامی اسلام با چنین هدفهای والایی به انجام رسالت قیام كرد و پیام پروردگارش را به افراد پیرامون رسانید. نخستین كسی كه بعد از همسر مهربانش خدیجه، به وی ایمان آورد علی بود، زیرا وی از مدتها پیش نور وحی را دیده بود و بوی خوش نبوت وجودش را عطر آگین كرده بود، چنانكه می گوید: «و لقد كان یجاور فی كل سنه بحراء، فاراه و لا یراه غیری و لم یجمع بیت واحد یومئذ فی الاسلام غیر رسول الله- صلی الله علیه و آله- و خدیجه و انا ثالثهما، اری نور الوحی و الرساله و اشم ریح النبوه.»[2]. (رسول خدا) هر سال در غار حراء برای عبادت ساكن می شد، من او را می دیدم و جز من كسی او را نمی دید، در آن روزها تنها یك خانه بود كه رسول خدا (ص) و خدیجه را در مسلمانی درون خود گرد آورده بود و سومین نفر آنان من بودم، نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبوت را می شمیدم. [صفحه 204] و درباره ی اینكه او نخستین ایمان آورنده است می گوید: «اللهم انی اول من اناب و سمع و اجاب، لم یسبقنی الا رسول الله- صلی الله علیه و آله و سلم- بالصلاه.»[3]. خدایا (تو می دانی كه) من نخستین كسی هستم كه به سوی تو روی آورد و (كسی كه دعوت پیامبرت را) شنید و پاسخ داد. هیچ كس جز رسول خدا (ص) در نماز از من پیش نگرفته است. پیامبر بزرگ اسلام سیزده سال در مكه با استقامتی كه شایان پیامبران و رهبران الهی است، به انجام رسالت قد برافراشت و در تمام آن دوران با شرك و كفر و عناد و جاهلیت و رسوم پست قبیلگی رو به رو بود و این عنادها و ستیزه خوییها ذره ای از ایمان او و یاران اندك ایمان آورده اش نكاست، تا اینكه پروردگارش به او فرمان داد از آن محیط بسته هجرت كند و رودخانه ی بشریت را از سد كفر و جهل بگذراند و در مسیر تاریخ انسانیت به دریای بیكران جاودانگی برساند. پیامبر گرامی علی را به جای خود در بستر خوابانید و خود به هجرت بزرگ تاریخساز دست زد. پیامبر به یثرب رفت و در آن محیط شایسته بذر امتی را پاشید كه با ایمان خود و فرهنگ انسانی پیشرفته جهان را به تصرف درآوردند.
«فبعث الله محمدا، صلی الله علیه و آله، بالحق لیخرج عباده من عباده
صفحه 203، 204.